İnsanoğlu tuhaf bir varlıktır…
Dünya telaşının içinde hep yarına dair planlar yapar, bugünü ise sanki hiç bitmeyecek bir ömür gibi tüketir. Oysa gerçek çok basittir: Yarın gelir ama insanın yarına varacağı kesin değildir.
Hayatı ertelemek, sorumluluğu, iyiliği, sevgiyi, kulluğu ertelemektir. Nice insan “yarın yaparım” diyerek ömrünü kendi elleriyle eksiltmiştir. Rabbimiz Kur’an’da buyuruyor:
“Sizi ölüm gelinceye kadar Rabbinize ibadet edin.” (Hicr, 99)
Bu ayet aslında bize “bugünü yaşa” diye seslenir. Çünkü ibadet de iyilik de tövbe de helalleşme de bugünün imtihanıdır; yarının değil.
Hz. Peygamber’in (s.a.v.) uyarısı ise ayrı bir ders niteliğindedir:
“Yarın yaparım diyenler helak oldu.”
Bu helak, sadece azap anlamında değil; fırsatların, güzelliklerin, ömrün boşa harcanması anlamındadır.
Bugünün kıymetini anlamak için bazen tarihe dönüp bakmak gerekir. Bu ülkenin yaşadığı milli mücadele yıllarında, hiçbir asker “yarın düşünürüm” demedi. Çünkü bilirlerdi ki ertelenen cesaret, kaybedilen bir vatana dönüşebilir. Onların bugün verdiği mücadele, bizim bugün yaşadığımız huzurun temelidir.
Biz ise çoğu zaman hayatın en değerli anlarını “yarın” sandığımız bir hayale sığdırıyoruz.
Yarın daha iyi bir kul olurum…
Yarın daha çok severim…
Yarın helallik isterim…
Yarın toparlanırım…
Oysa ömür, yarın için değil; bugün için yazılmıştır. Bir nefeslik ömürle yarının hesabı yapılmaz.
Bugün; gönül almanın, affetmenin, tevbe etmenin, şükretmenin, barışmanın ve iyilik yapmanın günüdür. Çünkü bugün elimizdedir; yarın ise elimizde olmayan bir ihtimaldir.
Bir hikmet ehli der ki:
“İnsan, yarına sakladığı iyiliklerin pişmanlığıyla ölür.”
Bu söz, hayatın en yalın özetidir.
Bu yüzden bugün, biraz daha iyi bir insan olma günüdür. Bugün bir gönlü tamir etme, bir tebessüm bırakma, bir duanızı eksik etmeme günüdür. Bugün yapabileceğin güzelliği yarına bırakma.
Çünkü unutma:
Yarın daha güzel yaşarım diye bugünü heba edersen, yarın geldiğinde belki sen olmayacaksın.
Hayatın hakikati işte bu kadar nettir.
Bugün varız; yarın Allah’a emanetiz.
Selam ve dua ile...