Yolcusuyuz;
Bilmediğimiz bir yolun...
Yürüdükçe yolları aşınmazmış,
Her adımında kopar umudun...
Hayat yolundan şaşmazmış...
Dönmek istersin geriye,
Dalgın dalgın bakarsın haykırırcasına;
Ne durabilir ne bakabilirsin ardına.
Seline kapıldığın zaman,
Sürükler seni durmadan.
Yükü ağır gelir;
Çektikçe hayatın.
Ahını duymaz kimse,
Faydasızdır vahların...
İçine akar durur;
Tutamadığın gözyaşların...
Gitmek bilmez adımların,
Onlarca yük hafif gelir de,
Taşıyamaz olur duydukların...
Ele sürülen leke çıkar da,
Çıkmazmış işte;
Sinene sardıkların...
Her akşamında;
Bir çizik daha attığın hayatın,
Yanaştığın rıhtımında,
Kanadı kırık kuşlar gibi,
Ne uçabilir ne koşabilirsin,
Prangasından kurtulmak istersin;
Doyamam sandığın hayatın...
Hakan Öztürk
