Kartacalı Terentius diyor ki " Ben insanım; insana ait olan hiçbir şey bana yabancı değildir" bu söz bizim için bir kesin kabullenme ise, hiçbir şeye de şaşırmamamız lazım.
Gerçek hayat öyle mi, hâlâ şaşırdığımız ne çok şeyoluyor değil mi?
Öncelikle neyin doğru neyin yanlış olduğunu anlamakta güçlük çekiyoruz. Medya bilgi curuf bir vaziyette kirlendi. Doğru haber nedir bilemiyoruz. Bu durum şaşkınlıklarımızın artmasına özetle "insandır yapar"dememize sebep oluyor.
Halbuki çocukluğumuzda neyin doğru neyin yanlış olduğunu örten ailelerimiz bizi şizofrenik bir halde bırakmış öğrettikleri ile yaşananlar hiç aynı değil.
Sürekli "bu da olmaz kardeşim" demekten yorulmadık. Her gün aklımıza sığmayan durumlarla karşilaşmanın panzehiri "insan bu her şeyi yapar" diyerek şaskinĺiktan vaz geçmektir.
Bununla birlikte ne olursa olsun insanın yapmaması gerekenler vardır. Çocuk tacizi gibi, insan öldürmek gibi, istismar gibi yani insan tanımindaki iyilikleri bekleriz insandan kötülükleri beklemeyiz. Beklememeliyiz.
Yine de kötulükler iyiliğin ne önemli bir erdem olduğunu anlatıyor bize.
