Fırtınaya kapılmış yüreğim,
Bırak rüzgarınla kalsın.
Sarmış bedenimi yağmur,
Bırak ruhumu sarsın.
Şerha şerha düşen damlalar;
Islatmıyor beni artık,
Yaktıkça yakıyor yüreğimi,
Ateşler içine mesken kurduk.
Ey gök kubbeyi saran bulut;
Ya beni de al yağmurun olayım,
Ya da bırak saf sularında arınayım...
Kirlendi artık;
Gökler ve yerler.
Kirlendi dildeki aşk dolu nağmeler,
Yürekteki sevgiler,
Ve tüm iyi niyetler...
Necaset sardı her yanı,
Kokuştu viraneler...
Yağ yağmur.
Öyle yağ ki;
Tüm pislikler arınsın,
Kalmasın hiçbir necis,
Rahmetinle yoğrulsun.
