PARALI OLMAKLA ZENGİN OLMAK FARKI
Tatilin ilk durağı Cannes, Nice ve Monaco altı saatlik bir program içinde ne görebilirsek ne anlayabilirsek ona yoğunlaştım. Güzel bir havada gemiden ayrılıp Cannes topraklarına ayak bastık en son Merve Dizdar burada yapılan film festivalinde ödül almıştı ABD'de Oscar neyse Cannes film festivalinde ödül almak ona karşı gelir bir de Berlin film festivalinin Altın Ayı ödülü var o değerde. Ben çocukluğumdan Metin Erksan'in Susuz YAZ filminin Altın Ayı ödülünü aldığını hatırlarım.
Cannes böyle bir şehir güzel bir yat limanı var festival dışında Fransız Rivierası olması hasebiyle bir ünü var hem Cannes hem Nice insana şehirde yaşadığını hissettiriyor . Mahalleler ve sokak aralarında görülen yaşam bana eski İstanbul ve Ankara'yı anımsattı gökdelen yok.
Monaco ve Monte Carlo küçücük prensliğin görgüsüz paralı insan yerleşimi Monte Carlo'yu beton yığını yapmış. Bu paralı insanlar orada apartmanlarda yaşıyor villa ve malikanelerde değil. Sebebi de villalarda yalnız yaşamak yerine apartmanlarda paralılarla bir arada olmak daha güven vericiymis. Bir apartman dairesinin fiyatı yirmi yirmi beş milyon ve fazlası civarında imiş. Bu yerlerde bize yer yok, olması da olası değil. Ama bu kadar para zenginlik mi yaratıyor onu bilmiyorum.
Paralı olmak kolay da zengin olmak zor. Zengin olmanın bir rafine kalite duruşu vardır. Siz de kafanızı çevrenize çevirin kim paralı kim zengin farkına varırsınız. Türkiye' de parali insan çoktur ama zengin insan deyince kaç kişi sayabilirsiniz. Tanimını yapmadan benim zengin gördüğüm tek aile Eczacıbaşı ailesidir. Galiba ne demek istediğimi anlatabildim.
Bu yazıdaki fotoğralara bakın ayni anda bu arabaları her yerde bir arada göremezsiniz. Bu arabaları Monte Carlo Casinosu önune iki paralı delikanlı park etti. Ortaliktaki birçok insan bu arabaların yanında fotoğraf çektirdi. Bu da insan kalitesindeki arzu ve öykunme parametresinin tezahürüdür bence.
İnsana bakarken şehrin ne kadar temiz olduğu gözden kaçmıyor, tüm turist kalabalığına karşın bal dök yala derler ya aynen öyle. İnsanların sabırla sıraya girmesi, yüzüne bakınca gülerek selamlaması buraların rutini. Paralı, orta halli, zengin için bu sokaktaki ortak davranış.
Ben yine de ülkemde yaşamak isterim.
