GÜLÜM
Sensiz yaşamak da bak bana haram
Kapanmıyor artık kanıyor yaram
Kalmadı ağırlık kalmadı daram
Sen olmazsan yüzüm gülmüyor gülüm.
Bir divane gibi geziniyorum
Sen yoksun yanımda eziliyorum
Dünya yalan amma üzülüyorum
Sen olmazsan yüzüm gülmüyor gülüm.
Viran oldu bahçem de bağım
Yırtıldı denize çekilmiş ağım
Bozkıra döndü de bak gönül bağım
Sen olmazsan yüzüm gülmüyor gülüm.
Yaralıda yürek dertli söylüyor
Yarayı bilmeyen gönül eğliyor
Beni gören deli divane diyor
Sen olmazsan yüzüm gülmüyor gülüm.
Sensin beni böyle dertli söyleten
Dertlere atıpda daim inleten
Yollara baktırıp yolu gözleten
Sen olmazsan yüzüm gülmüyor gülüm.
Dağlar Kul Ömerin uğrak yeridir
Gönül parem benim bir tek gülümdür
Kavuşmazsam inan sonu ölümdür
Sen olmazsan yüzüm gülmüyor gülüm.
Bu şiir de hece veznine uyulmamıştır
