Öyle yükseklerden uçma Yere bak,

gönül yere Mayan toprak ondan kaçma Yere bak,

gönül yere Birgün mayanı bulursun

Karışır toprak olursun

Dünya boş iyi bilirsin

Yere bak gönül yere

Olmasın kibirle kurur

Durdukça taşbile erir

Bak birgün her canlı çürür

Yere bak gönül yere

Baki kalan o amelin

Konuşmaz olur şu dilin

Ötede nolurki halin

Yere bak gönül yere

Senin olsa kocâ âlem

Gelir geçer o vesselâm

Kendine gel gadan alam

Yere bak gönül yere

İmtihan dünyası bura

Birgün inen o çukura

Mevlâmız hidayet vere

Yere bak gönül yere

Sen bırak ağa, paşayı

Onlar içsinler şişeyi

Hadin iyi düşün iyi

Yere bak gönül yere

Ödüoğlu yüzün sürer

Kul havâda neyi arar

Ver güzel acil bir karar

Yere bak gönül yere