13 Ağustos 1986, Kırıkkale tarihinde unutulmaz bir acı ve aynı zamanda unutulmaması gereken bir kahramanlık günüdür. Makine ve Kimya Endüstrisi Kurumu (MKE)’nin tesislerinde meydana gelen büyük patlamada, şehrin üzerine kara dumanlar çökerken, alevlerin tam ortasına yürüyen 7 itfaiyeci hayatlarını ortaya koydu.
Facianın hemen ardından yangını söndürmek için olay yerine koşan bu ekip, yoğun zehirli gaz ve dumana rağmen müdahaleye devam etti. Geri dönmediler. Kaçmadılar. O yangında canlarını hiçe sayarak görev yapan 7 itfaiyeci, sadece bir mesleği icra etmiyor; görev bilinci, cesaret ve fedakârlığın ne demek olduğunu tüm Türkiye’ye gösteriyordu.
Yangında şehit düşen kahramanlar:
- Şevki Ayyıldız (İtfaiye Çavuşu)
- Şemsettin Işık (İtfaiye Eri)
- Hasan Şahiner (İtfaiye Eri)
- Hamis Aydın (İtfaiye Eri)
- Şahabettin Yetgin (İtfaiye Başçavuşu)
- Şakir Özkan (İtfaiye Onbaşı)
- Nafi Erdal (İtfaiye Eri)
Bu yedi isim, yıllar boyunca resmi kayıtlarda sadece "görevde hayatını kaybeden personel" olarak anıldı. Ancak kamuoyunun baskısı ve ailelerin haklı mücadelesi sonunda, dönemin AK Parti Kırıkkale Milletvekili Ramazan Can’ın girişimleriyle şehitlik unvanı resmiyet kazandı. Gerekli yasal düzenleme yapılarak, bu 7 itfaiyeciye devlet tarafından “şehit” statüsü verildi.
Verilen unvan, aileler için bir teselli; meslektaşları içinse bir vefa borcunun ödenmesiydi. Ancak bu karar ne onların yokluğunu unutturdu ne de verdikleri mücadelenin büyüklüğünü gölgeledi.
Kırıkkale’de o gün dumanlar yükselirken, 7 adam görev başındaydı. Onlar, yangının içine yürüyen ve geri dönemeyenlerdi. İsimleri şimdi tarihe kazındı. Cesaretleri ise her itfaiyeci üniformasında yaşamaya devam ediyor.
