1970’li yıllara ait olduğu değerlendirilen bu renkli arşiv karesi, Irmak İstasyonu’nun o dönemdeki atmosferini tüm sıcaklığıyla yansıtıyor. Ray kenarında sıralanmış çocuklar, arkalarında biriken kömür yığınları ve istasyona yaklaşan buharlı tren, Irmak’ın o yıllardaki günlük yaşamını adeta zamanın içinden çekip çıkarıyor.
O dönemlerde Irmak, bugünkü gibi Yahşihan’a bağlı bir köy değil, kendi kimliği olan bir kasabaydı. Demiryolu açısından ise ülkenin önemli bağlantı noktalarından biri konumundaydı. Trenlerin gelişi-gidişi, kömürle çalışan lokomotiflerin çıkardığı duman ve raylardan yükselen metalik sesler, kasabadaki yaşamın ayrılmaz bir parçasıydı.
Fotoğraftaki çocukların kıyafetleri, meraklı bakışları ve trenle kurdukları doğal bağ; demiryolunun hem sosyal yaşamı hem de ekonomik hareketliliği nasıl şekillendirdiğinin bir göstergesi niteliğinde. Çoğu aile için tren, hem geçim kapısı hem de dış dünyaya açılan bir pencereydi.
Bu eski kare, yalnızca bir fotoğraf değil; Irmak’ın demiryolu kültürünün şehir hafızasındaki güçlü yerini hatırlatan değerli bir belge olarak öne çıkıyor. Geçmişin raylarına uzanan bu görüntü, hem nostalji hem de tarihsel bir tanıklık sunuyor.
