1970’li yıllardan kalma bu fotoğraf, Irmak İstasyonu’nun o dönemdeki canlılığını gözler önüne seriyor. Rayların kenarında dizilmiş çocuklar, arkada yığılı kömürler ve istasyondan geçen buharlı tren, sade bir hayatın içindeki güçlü detayları yansıtıyor.
O yıllarda Irmak, bugünkü gibi Kırıkkale’nin Yahşihan ilçesine bağlı bir köy değil; kendi halinde bir kasaba görünümündeydi. Türkiye’nin demiryolu ağında önemli bir kavşak noktası olması nedeniyle tren sesleri, kömür dumanı ve rayların tınısı bölge halkının gündelik yaşamına yön veriyordu.
Karedeki çocukların kıyafetleri, ifadeleri ve trenle kurdukları bağ, dönemin sosyal ve ekonomik hayatına ışık tutuyor. Demiryolunun yalnızca bir ulaşım aracı değil, aynı zamanda kasabanın ritmini belirleyen bir unsur olduğunu ortaya koyuyor.
Bugün bakıldığında bu fotoğraf, yalnızca nostaljik bir hatıra değil; aynı zamanda Irmak’ın demiryolu tarihindeki özel yerini hatırlatan değerli bir belge niteliğinde. Geçmişten bugüne uzanan sıcak bir selam gibi, 1970’lerin ruhunu taşımaya devam ediyor.