Gözlerin arar yanan bir ışık

Aklın ak.duygular karışık

Menfaat tam dostlarınla barışık

İki dağın arası olmuş sarmaşık

İlmik ilmik dokur hayat seni

Mazlumun ahı vurur seni

Kötü konuşma çek o dilini

Nereye gitsen bulur seni

Yastığı yosun yüzü katran

Sanırsın  asil yada saf kan

Kalbi kötü çok konuşkan

 Nerdeydin  tırtıl dalarken

Müslüman görünür çeker virdini

Domuzla bölüşmüş ekmeğini

Düğme kavuşmaz mor gömleğini

Su akıtır delik çömleyini

GİDER

İman kelamla dilde tatlanır

Gönül dost ile katlanır

Kimide namert diye adlanır

Kötü dert bırakıp gider

Kötülük kalbe bulaşır

Kafasındaki aklıyla dolaşır

Kötünün şerri sana ulaşır

Kötü dert bırakıp gider

Dünyaya nasip olup gelenler

Ahlakını edebini bilenler

Kul hakkıyla göcenler

O gün imansız gider

HEBA OLDU SENELER

Acılı geçti cefa olan şu ömürde

Aradım mutluluğu şu gözümde

Derman kalmadı iki dizimde

Heba olmuş yıllarım benim

Ziyan olan ömür hesap çekiyor

Geceden sabaha dile döküyor

Kanayan yara acı veriyor

Heba olmuş yıllarım benim

Boynuna vurulmuş urgan bir kusur

Her mazi kahbece vurur

Kırılmış bedenin bir rüzgar savurur

Heba olmuş yıllarım benim

Acımadı hiç gözden akan yaşa

Doguştan kadersizlik geldi basa

Boşa geçmiş ömür geldi kırk yasa

Heba olmuş  yıllarım benim

Mislik

Kalp vurur dil damakta bir hece

Gönlüne düşer bir hal gündüz gece

Takva içinde görünen mislik düşünce

Görünen kapının ardını aralayamadım

Araladığın kapıdan. Nefsini sokma sakın

Gönlüne düşen kabz secdede yakın

Ellerini aç seher vaktine yakın

Rabıtada  kalan gerçeğe çok yakın