Gerçek dostun olmaz dosta zararı

 Her sevginin olmalı bir kararı

 Olmuyorsa bir insana yararı

 Hakikati bilmeyenden uzak dur.

Yıl 1983'ün son günleri öğretmen olarak atamamın Kastamonu ili Araç ilçesi Kayapınar köyüne çıktığı yazıyı aldım.

Bir an önce göreve başlamak istiyordum.Yılın son günü Zonguldak Karabüke bilet alıp yola koyuldum.

Araç’a gitmek için ilk önce Karabük'te gitmek gerekti. Akşam üzeri Karabükdeyim herkes yılbaşı telaşında.

Ben ise Araç’a varı bir an önce göreve başlamak istiyorum. Karabük garından son araç kalkacak dediler yazıhaneye vardım

bilet vermediler. Otobüs hareket ederken binersin dediler. Evet yapacak bir şey yok bekliyorum.

Garda beklerken kıvırcık saçlı ufak boylu kumral bir beyefendinin konuşmalarından Araçlı olduğunu öğrendim.

Tanıştık Araçta muhasebecilik yapıyormuş Anavatan Partisi ilçe başkanı imiş. Şiir yazarmış ben de kendimce şiir yazardım.

Sohbete koyulduk zaman nasıl geçti anlamadım bir süre sonra otogarda yüksek sesle araç yolcusu kalmasın diye ses yükseldi.

Valizleri kaptığım gibi otobüse bindim. Muavin otobüse biletsiz yolcu almayacaklarını söyledi kalakaldım ne yapacağımı şaşırdım.

 İsmail Kara yeni tanıştığım insan ‘Hocamı almazsanız ben de gitmem bu otobüsle’ dedi.

Benim valizleri kaptığı gibi otobüsün bagajına verdi. Belli ki hatırı sayılır birisiydi şoför bir şey diyemedi.

O gün İsmail Kara ile Araç’a gittik. Vakit geçmişti 11.00 civarı beni otele götürdü yerleştirdi kartını verdi ve hocam beklerim dedi.

Sabah yılın ilk günü otel resepsiyonuna gidip ücret ödemek istedim. Ücretimin İsmail Bey tarafından ödendiği söylendi.

Şair politikacı muhasebeci dostum İsmail Kara ile dostluk yolculuğumuz böyle başladı.

Düşünüyorum da böyle kaç politikacı geldi geçti ben rastlamadım. Hele de şimdi…

Mekanın cennet olsun kadim dost. Her yılbaşı akşamı gelirsin aklıma unutamadım insanlığını…