Öğretmenliğe ilk başladığım yıllar sene 1984 Şubat ayı ilçeden köye gideceğim köylüleri aradım köyden koçuağa ve bir kaç kişiyi buldum. Hocam dediler akşam üzeri yakın köylerden bir köylünün traktörü gidecek birlikte gideriz. İçlerinden birisi biraz mahcup bir şekilde

hocam birkaç tanede manda (camız) olacak yolcular arasında.

Evet yapacak bir şey yok. Onu bulduğumuza şükür, gittin gittin gitmedim gitme imkanı yok yada gitmek için kış günü 12 saat yürümek zorundasın, kurtlardan ve ayılardan kurtulup da sağ kalabilirsen.Öğle sonu hep beraber Kayapınar Köyünd yeni görev yaptığım köylülerden bir kaç kişi trakötörün römoğuna bindik yolculuk başladı.

İlçeden Ilgaz Dağının zirvesine doğru gidiyoruz, hava soğuk ama zaman geçtikçe dahada soğuyor. İlk bindiğimde uzak durduğum hayvanlara iyice onların sıcaklığından faydalanmak için sokulmaya başladım.

Epey zaman geçti hava kararmaya başladı,etraftan kurt ulumaları duyuluyordu. Sürekli yokuş çıkıyoruz römork traktörden ayrılıp uçurumdan aşağı devrildi, hayvanlar bir tarafa insanlar bir tarafa alınan malzemeler bir tarafa savruldu.

Römork bir çam ağacına dayanmış yan duruyordu,aşağımız uçurum düşşek kurtulma imkanımız yok.Traktör yolda kaldı bir şeyi yoktu,zincir bağlayıp römork yola çıkartıldı,yolcular eşyalarını toplayıp römorka koydular. Hayvanlar binip sıra yolculara gelecekti. Hayvanlar korkmuş olacak ki römorka binmediler,sonunda yolcular bindi hayvanlar yürüyerek yeniden köy yoluna koyulduk.

Hava iyice karardı hayvanlar gitmekte zorlanıyor, bizim köyden Koçuağanın el feneri var bir türlü pili bitecek diye vermiyor.

Köylerin yollarının ayrım yerine geldiğimizde traktör şoförü buradan döneceğini bizim köye gitmeyeceğini söyledi, itiraz ettim ama fayda yok sonunda şöföre hocam bizim köye gidelim misafirim ol ben seni yarın köyüne gönderirim dedi.

Kayapınar Köyüne epey yol var Bizim köylülerle indik trakötürden yola koyulduk yürüyerek 45 en yakın köy 45 dakika kadar uzakta.

Yola koyulduk perişan vaziyetteyiz, yol çamur elbiseler çamur içinde etraftan kurt ulumaları geliyor ama şimdi bize daha yakın olduğunu hissediyorum köylüler hiç aldırış etmiyorlar.

Köyün bir kaç evinde yanan gaz lambasının ışığında yansıyor dışarı, köpek havlamaları daha gür geliyor kulaklarına.

Palazlar köyüne geldik,köylüler köy odasına gittiler ben köy öğretmeninin evine yöneldim, öğretmen Adanalı idi, bir sefer konuşmuşluğumuz vardı. Beni görünce şaşırttı sonra ‘’ Gel hade hocam bu ne hal‘’ dedi.Gerçekten çok perişan vaziyette idim, benden yaşı epey büyüktü Adanalı öğretmenin. Vakit geçmiş olmalı ki uykudan uyandırmıştım, çocukları getirmemişlerdi köye o da benim gibi yeni gelmişti o yöreye.

Hanımı beyinin pijamalarını getirdi, o saatte yemek hazırladı kalacağım odanın sobasını yaktı.Çamur olan elbiselerini yıkadı. Evet öğretmen arkadaşla bir sefer konuşmuşluğumuz vardı. Hanımını ilk defa görmüştüm, insanlık bu olmalı dedim kendi kendime.

Asla unutmadım Adanalı öğretmen ve hanımını. Sizleri adınız aklıma gelmese bile yıllar geçsede hürmetle anıyorum.