Sevgili okurlarım ,karşımda Ayasofya yorgun bir bilge gibi oturuyor.Yılların yalnızlığından sonra etraftan gelen bayram çocuğu misali cıvıltılar o yorgun çehrede manaya dönüşüyor.Evet bu satırları sizlere onun dizlerinin dibinden yazıyorum o yüzden heyecanımı mazur görün.Tatlı bir hazırlık telaşı sarmış etrafı ,heyecanla beklenen ana  saatler kala ...

    Sıcak bir temmuz akşamında Ayasofya’nın bahçesinde oturmuş, adeta kavuşan iki sevgili gibi hasret gideriyor maşuklar,dillerinde şükürlerle paslı zincirlerini kırmış yaşlı ve kutsal bilgeye bakarken...

    Beşyüz otuzlu yıllarda yapılmış ve asırlar boyu medeniyete tanıklık etmiş bu görkemli yapı her dönem gücü ,ihtişamı, iktidarı ,fethi temsil etmiş, insanlık tarihinde kültürel bir miras haline gelmiştir.İnsanlığın insanlara emaneti gibi bu zamana kadar ayakta kalmış bu yapı kutsallığın da simgesi olmuştur.Henüz risalet bile ilan edilmemiş ve dönemin “hak”/“devlet” dini olan hıristiyanların ibadethanesi yani genel manada o dönemin inananlarının/dindarlarının mabedi olmuş kutsal bilge Ayasofya ...zamanla değişiklere uğrayan bu yapı ,üç kere yıkılmış, iki kere yakılmış olmasına rağmen imparator Justinianos  zamanında bugünkü hali yapılarak (3.Ayasofya)dikdörtgen yapının kareye çevrilmesi ve ihtişamlı kubbesiyle adeta cami olma yoluna girmiştir.Risaletin ilanından sonra Fatih Sultan Mehmet  İstanbul’un fethiyle,savaş hukuku ve fethin sembolü olarak dönemim en ihtişamlı yapısını camiye çevirmiş, risaletle birlikte artık  hak din olan islamın  ibadethanesi olmuştur ve  Ayasofya’nın  tarihi kutsallığı devam etmiştir.Ayasofya’yı sanat tarihi açısından anlatmaktan ziyade vurgulamak istediğim yapıldığı ilk günden bu yana inananların ibadethanesi olarak kullanılan bu yapı müzeye çevrildiği gün kutsallığından da uzaklaştırılmıştır.Ruha yapılmış ne büyük bir eziyettir.Ne  hırıstiyanlıkta nede islamda kutsal mekanların ziyaret hassasiyetlerine ve adabına dikkat edilmez  halde bırakılmıştır.Sanırım hangisi olursa olsun bundan rahatsızlık duyar/duymalı  her inançlı insan...

    Üstadın da dediği gibi “Ayasofya ne taş ne çizgi ne renk,ne cisim,ne de madde senfonisi,Sadece mana ,Yalnız mana ...“

     İşte şimdi o kutsal bilgenin dizinin dibinde otururken  o derin manayı hissederek gözyaşlarıyla edeple ruhumuza vurulan prangalardan kurtuluyoruz ,bunca yıl  tadilat bahanesiyle düşüncelerimize vurulan prangalardan kurtuluyoruz, 1453 ün 29 Mayısındaki gibi fethi kutluyoruz ,dirilişi kutluyoruz  ,kaybedilmiş  hak edişleri  geri alıyoruz,nasıl ki fetihle yeni bir çağ açıldı ve Ayasofya bunun sembolü oldu bizde haykırıyoruz cihana ,yeni bir düzen kurmaya çalışanlara ,nefesimiz yetene kadar da haykıracagız....

    Ey Ayasofya, Senin zincirlerini kırarak, ümmetin gönlünde yıllardır yer alan “ Ayasofya açılacak” özlemini hakikate dönüştüren, milletimizi sevindiren Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Sayın Recep Tayyip Erdoğan’a sonsuz teşekkür ve minnettarlığımızı sunuyoruz. İkinci fethin kutlu olsun.