Hafta içinde herhangi bir güne denk geldiğinde, resmî tatil olacak diye sadece kamu çalışanlarını sevindiren 30 Ağustos Zafer Bayramını kutladık sessizce. Öyle ya; bu gün ne olmuş, niye tatil oluyor, neyin zaferini kutluyoruz diye öylesine sorulup araştırmaya dahi tenezzül edilmeyen bir zaferin andı bugün. Tarihini merak etmeyen ve araştırmaktan da elzem duyan uzak bir nesille meçhule doğru yol alıyoruz.
   Ecdadımızın kanıyla yazdığı, ama bizim okumaya dahi tenezzül etmediğimiz geçmişimizi bizden iyi bilenler, tekrar o rûh ayağa kalkmasın diye korku ve endişe içinde ülkemize oyun içinde oyun çeviriyorlar.
   Misal Amerika; S-400 füzelerinin kendisinden başka bir ülkeden alınmasını istemiyor. NEDEN?!

  Yunanistan, devasa orman yangınında vatandaşını yakma pahasına dahi Türkiye'nin yardım talebini red ediyor. BU TEDİRGİNLİK NEDEN?!

   İşte bu tedirginliklerin en büyük nedeni, tarihte hiçbir zaman yıkılmadan yeniden farklı isimlerle kurulmuş 16 TÜRK DEVLETİ'nin asil gücüdür.

Hatırlayalım; Zafer Bayramımıza vesile olan BÜYÜK TAARRUZU...
   

    Sakarya Meydan Muharebesiyle düşman geri püskürtülse de yurttan tamamen atılamamıştı. Asker bir hayli yorgun düşmüş, yeniden toparlanma süreci gerekiyordu. Bu süreç biraz uzayınca, mecliste homurdanmalar başlamış, Mustafa Kemal'in de başkomutanlığı yeniden sorgulanır olmuştu. 4. Kez oylamaya sunulan başkomutanlık, meclisten yeterli oyu alamayınca da iptal edildi.
  Bunun üzerine Mustafa Kemal de nutukta şöyle bir konuşma yapar:
  "Bu dakikada ordu komutansızdır. Eğer ben, orduya komuta etmeyi sürdürüyorsam, yasaya aykırı olarak komuta ediyorum. Mecliste beliren oylara göre hemen komutadan el çekmek isterdim. Başkomutanlığımın sona erdiğini hükûmete bildirirdim. Ama önlenemeyecek bir kötülüğe yol açmamak zorunluluğu karşısında kaldım. Düşman karşısında bulunan ordumuz, başsız bırakılamazdı. Bunun için bırakamadım, bırakamam ve bırakmayacağım.” 

6 Mayıs 1922’de Mustafa Kemal’in mecliste yaptığı konuşma üzerine yapılan oylama sonucunda Mustafa Kemal’e verilen Başkomutanlık görevinin süresiz olarak uzatılması kabul edildi.

  Bunun üzerine büyük taarruz, yani büyük atak hücum başlamıştır artık. Bin yıl evvel tarihler 26 Ağustos 1071'i gösterirken Malazgirt'te Sultan ALPARSLAN 'ın Türklere açtığı Anadolu kapılarını, yine bir 26 Ağustosta da bir yiğit nefer, buraya çöreklenmiş düşman ordularını bertaraf etmiştir.
Afyon'a Ankara'ya kadar gelmiş olan düşmanı 30 Ağustos 1922'de püskürtmüş, 9Eylülde de düşmanı denize dökmüştür.

30 Ağustos Zafer Bayramı yani Büyük Taarruz, bir şahlanışın, ayağa kalkışın bu ülkenin hangi şartlarda olursa olsun asla pes etmeyeceğinin adıdır.

İşte birilerinin "füzelerinizi bizden başka ülkelerden almayın" diye kargaşa çıkarmasının derinliklerinde, bu korku vardır.
 

"Biz tarihimizin ışığını takip edersek eğer, ufkumuz zaten aydınlık olacaktır!"

ZAFER BAYRAMIMIZ KUTLU OLSUN.

Sağlıcakla kalın...