“Şu Boğaz Harbi nedir? Var mı ki dünyada eşi?

              En kesif orduların yükleniyor dördü beşi…”

Merhum Âkif’in “Çanakkale Şehitleri”ne ithaf etmiş olduğu bu eşsiz şiirini okurken/dinlerken, ruhunda fırtınalar kopmayan yoktur sanırım!.. Âkif, bu şiirinde;  Müslüman Türk’ün yiğitliğini, kahramanlığını ve de sarsılmaz imanını, adeta nakış nakış ruhumuza işlemiş, gönlümüze kazımıştır.

            Değerli okurlar!.. Milletlerin tarihinde unutulması pek te mümkün olmayan, kaderini derinden etkileyen ve o milleti geleceğe taşıyan önemli olaylar vardır! Malazgirt Meydan Savaşı, İstanbul’un Fethi, Çanakkale Savaşları, Kurtuluş Savaşı… gibi!..  Tabii ki bunların hepsi de bizim tarihimiz açısından önemli birer dönüm noktası… Lâkin Çanakkale bir başka!.. Çanakkale; bir milletin var olma ve yok olma mücadelesi!.. Çanakkale; Türk’ün ateşle imtihanı!..

            Çanakkale; bir destandır!.. Çanakkale; Türk’ün destanıdır!.. Tam da yüz yıl öncesi bu günlerde; yaşlı-genç, kadın kız demeden, Anadolu’nun dört bir yanından kopup gelerek, bu topraklar için toprağa düşen; yaşları yediden yetmişe, bizim insanımızın destanıdır!

            Çanakkale; yenilmezlerin, yenildiği yerdir! Hıristiyan batı dünyasının, yüzyıllar öncesindeki yenilginin intikamını almak için başlatmış oldukları, Türk’ü Anadolu’dan silme harekâtıdır. Yeni bir haçlı seferidir! Dönemin süper güçlerinin modern silahlarına karşı, iman dolu göğsünü çelikten bir kalkan gibi siper edenlerin destanıdır! Müslüman Türk’ün; azminin, inancının ve kahramanlığının adıdır Çanakkale!..

            Baba ile oğulun, dede ile torunun, kucak kucağa şehit düştüğü; taze gelinlerin dul, henüz doğmamış çocukların yetim ve bir çok ocağın da söndüğü yerdir Çanakkale!.. Bir metrekare toprağa altı bin merminin düştüğü, karşılıklı birbirine sıkılan mermilerin havada çarpıştığı yerdir!

            Birçok ortaokul, lise ve üniversite öğrencisinin gönüllü olarak savaşa katılıp, savaşta şehit düştüğü ve yine birçok okulun da o dönemde mezun veremediği yerdir! Mustafa Kemal Atatürk’ün, “Çanakkale’de biz, bir üniversite gömdük” dediği savaşın adıdır Çanakkale!..

            Evet, Sevgili Okurlar! Çanakkale bir destandır! Türk’ün destanıdır!.. Savaş esnasında akıl almaz olayların yaşandığı bir destandır… Düşmanla çarpışma esnasında komutanlarının şehit düşmesi sonunda, komutayı devralarak; 3000 düşman askerine karşı 66 askeri ile bulunduğu mevziiyi iki gün canı pahasına savunarak, bütün askerleri ile birlikte şehit düşen Ezineli Yahya Çavuş’ların destanı… 276 kiloluk top mermisini tek başına sırtlayıp, topun ağzına yerleştirerek, düşmanın denizaltı gemisini batırıp, savaşın seyrini değiştiren Seyit Onbaşı’ların destanı… Ve… Daha niceleri…

***

            Çanakkale Savaşlarında 253 bin şehit verdik. Nice koç yiğitler; “Bir hilâl uğruna Yarab…” “Vurulup tertemiz alınlarından…” “Bir gül bahçesine girercesine…” Birer birer cennete uçtular!.. Topraklarını ve namuslarını düşmana asla çiğnetmediler…

            “Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş asker!..

              Gökten ecdat inerek öpse o pak alnı değer.”

                                   …

            “Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?

              Gömelim gel seni tarihe desem sığmazsın.”

                                    …

“Ey şehit oğlu şehit, isteme benden makber,

              Sana kucağını açmış, duruyor peygamber!..”

                                               Ruhları şad, mekanları cennet olsun!..

                                                                                                                      Adil Yıldırım